ഒരു കുരുന്ന്‌ ജീവന്‍ കൂടി..

രണ്ടു ദിവസം മുന്‍പുള്ള പത്രങ്ങളില്‍ കണ്ട ഒരു കുരുന്നിണ്റ്റെ മുഖം മനസ്സില്‍ നിന്ന്‌ എത്ര പറിച്ചെറിയാന്‍ നോക്കിയിട്ടും സാധിക്കാതതു കൊണ്ടാണ്‌ ഇങ്ങനെ ഒരു കുറിപ്പെഴുതാന്‍ തോന്നിയത്‌.സ്വന്തം അച്ഛനാല്‍ മര്‍ദ്ദിയ്ക്കപ്പെട്ട്‌' മരണമടഞ്ഞ 'അഫ്രീന്‍' എന്ന ആ കുഞ്ഞ്‌ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ചിത്രം അത്ര പെട്ടെന്നൊന്നും നമ്മള്‍ മറന്നു കൂടാ എന്ന്‌ തോന്നുന്നു..ഒരു പുരുഷന്‍ എത്ര ക്രൂരനായാലും സ്വന്തം ബീജത്തില്‍ പിറന്ന മൂന്നു മാസം പ്രായമായ കുഞ്ഞിനെ മര്‍ദ്ദിയ്ക്കാനുള്ള മനസ്സ്‌ വരുമൊ??അതും അതൊരു പെണ്‍കുട്ടി ആയതു കൊണ്ടു മാത്രം..ആ കുഞ്ഞിണ്റ്റെ ശരീരത്തില്‍ സിഗരറ്റ്‌ കൊണ്ട്‌ പൊള്ളിക്കാന്‍ തൊന്നുന്ന ആ ക്രൂരതയെ എങ്ങനെ നമുക്ക്‌ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിയും?ഇങ്ങനെയുള്ളവനൊക്കെ 'പിതാവ്‌' എന്ന ആ സ്ഥാനം അര്‍ഹിയ്ക്കുന്നുണ്ടോ?ആ നിസ്സഹായായ അമ്മയ്ക്ക്‌ പത്ത്‌ മാസം ചുമന്ന്‌ പ്രസവിച്ച ആ കുരുന്നിണ്റ്റെ മുഖം ഇനി ജീവിതത്തില്‍ മറക്കാന്‍ പറ്റുമോ?ഒരു കുഞ്ഞിനെ ചുമരില്‍ അടിച്ച്‌ കൊലപ്പെടുത്താന്‍ തോന്നുന്ന ആ ക്രൂരത ചെയ്ത 'ഉമര്‍ ഫറൂക്‌' എന്ന ചെകുത്താന്‌ എന്ത്‌ ശിക്ഷ കൊടുത്താല്‍ മതിയാകും??ആണ്‍കുട്ടി പിറന്നപ്പോള്‍ 'ഞാന്‍ ഒരു പാടു തെറ്റൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല,അത്‌ കൊണ്ട്‌ എനിയ്ക്ക്‌ ആണിനെ കിട്ടി' എന്ന്‌ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു നടന്ന നല്ല വിദ്യാഭ്യാസമുള്ള ഒരു മാന്യനെ കാണാന്‍ എനിയ്ക്ക്‌ സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.ആതു പോലെ മകള്‍ ജനിയ്ക്കാനായി പ്രാര്‍ഥനയും വഴിപാടുമായി നടന്ന ഒരു പിതാവിനെ പറ്റിയും കേട്ടിട്ടുണ്ട്‌. ഒരു കാര്യത്തില്‍ നമ്മള്‍ മലയാളിയ്ക്ക്‌ അഭിമാനിയ്ക്കാം.എനിയ്ക്ക്‌ രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളാണുള്ളതെന്ന്‌ അഭിമാനത്തൊടു കൂടി പറയുന്ന ഒരു പാട്‌ അച്ഛന്‍മാരെ നമുക്ക്‌ ഇവിടെ കാണാന്‍ കഴിയും..പെണ്‍കുട്ടിയെ സ്വന്തം മാറോടു ചേര്‍ത്ത്‌ വളര്‍ത്തുകയും അവള്‍ക്കൊരു വലിയ പനി വന്നപ്പൊള്‍ സ്വന്തം ഭാര്യയുടെയും മകണ്റ്റെയും മുന്നില്‍ കരഞ്ഞു പോയ ഒരു അച്ഛണ്റ്റെ മകനാണ്‌ ഞാനെന്ന്‌ എനിയ്ക്ക്‌ അഭിമാനത്തൊടു കൂടി പറയാം..അങ്ങനെയുള്ളവരേ പിതാവെന്ന സ്ഥാനം അര്‍ഹിയ്ക്കുന്നുള്ളൂ..